Wijzigingen

Petrus en Theodora kregen de volgende kinderen:

Petrus en Theodora kregen de volgende kinderen:

# Joannes Baptista Geraerdts, geboren op 21-09-1743 te Lottum.

# Joannes Baptista Geraerdts, geboren op 21-09-1743 te Lottum.

# Johannes Theodorus Gerardts, geboren op 02-02-1746 te Lottum en op 15-01-1820 te Enkhuizen overleden. Schoenmaker en brugwachter. Deze Joannes kreeg een zoon Jan (13-12-1786) die militair werd in 1805 bij het 126ste regiment<ref>Inschrijving Enkhuizen, stamboeknummer:580, Service Historique de la Defense, Vincennes/Paris, 21Yc877</ref>, hij werd korporaal en in 1813 sergeant. Vocht met Napoleon oa in Oostenrijk 1805, Duitsland 1807 en veldslagen in 1813. Werd in 1815 overgenomen van Bataljon 21 voor de duur van twee jaren. In 1816 ontslag met als handgeld 30 Guldens. De eerste beroepsmilitair van de familie. Hij overleed te Harderwijk op 16-03-1830.<ref>Gelders Archief, BS Harderwijk, 0207 4386.04 36</ref>

# Johannes Theodorus Gerardts, geboren op 02-02-1746 te Lottum en op 15-01-1820 te Enkhuizen overleden. Schoenmaker en brugwachter. Deze Joannes kreeg oa twee zonen. Een Pierre (14-05-1783), hij werd militair bij het 124ste Regiment Infanterie en overleed, waarschijnlijk, in 1813 ergens in Rusland<ref>Inschrijving Enkhuizen, stamboeknummer:1742,Service Historique de la Défense, Vincennes/Parijs, 21Yc871</ref

>. De andere zoon was Jan (13-12-1786) die militair werd in 1805 bij het 126ste regiment<ref>Inschrijving Enkhuizen, stamboeknummer:580, Service Historique de la Defense, Vincennes/Paris, 21Yc877</ref>, hij werd korporaal en in 1813 sergeant. Vocht met Napoleon oa in Oostenrijk 1805, Duitsland 1807 en veldslagen in 1813. Werd in 1815 overgenomen van Bataljon 21 voor de duur van twee jaren. In 1816 ontslag met als handgeld 30 Guldens. De eerste beroepsmilitair van de familie. Hij overleed te Harderwijk op 16-03-1830.<ref>Gelders Archief, BS Harderwijk, 0207 4386.04 36</ref>

# Gerardus Gerardts, geboren op 25-02-1749 te Lottum en te 15-05-1751 te Grubbenvorst overleden.

# Gerardus Gerardts, geboren op 25-02-1749 te Lottum en te 15-05-1751 te Grubbenvorst overleden.

Johannes Hubertus trok naar Harderwijk. Hier was een oud oom van hem ook al naar toe gegaan om dienst te nemen in het leger. Johannes Hubertus deed dat eveneens. In Harderwijk was het koloniaal werfdepot, hier werden de mannen voor Nederlands Oost-Indë klaargestoomd. Harderwijk werd toendertijd ook wel het riool van Europa genoemd. Waarschijnlijk omdat er veel kroegen en andere etablissementen waren om de soldaten te vermaken. Maar misschien ook omdat er niet veel vragen werden gesteld bij de indiensttreding en het derhalve ook veel ongure sujetten aantrok. Het handgeld werd vaak vooraf betaald, dus die mannen hadden veel geld om uit te geven. Johannes Hubertus werd op 14 Augustus 1867 ingescheept. Hij diende bij verschillende Infanterie bataljons op Bali, Celebes, Java en Sumatra. Hij vocht mee tijdens de Atjeh oorlog en kreeg hiervoor een medaille. Hij diende ook bij de stad Bangka op het eiland [[Billitong]] (''Belitueng'') bij Sumatra, hier had hij vooral Bentengdienst (kazernedienst). Op 24 December 1882 verliet hij de dienst als sergeant, met een pensioen van Fl. 300 per jaar.<ref>Nationaal Archief Militairen KNIL, Nummer toegang: 2.10.50, inventarisnummer: 159, stamboeknummer Indie: 59498</ref> Hij trad in het huwelijk met Antje Jansen. [[Afbeelding:Johannes Hubertus Gerards en Antje Janssen 14-11-1883.jpg|thumb|Johannes Hubertus Gerards en Antje Janssen 14-11-1883]]

Johannes Hubertus trok naar Harderwijk. Hier was een oud oom van hem ook al naar toe gegaan om dienst te nemen in het leger. Johannes Hubertus deed dat eveneens. In Harderwijk was het koloniaal werfdepot, hier werden de mannen voor Nederlands Oost-Indë klaargestoomd. Harderwijk werd toendertijd ook wel het riool van Europa genoemd. Waarschijnlijk omdat er veel kroegen en andere etablissementen waren om de soldaten te vermaken. Maar misschien ook omdat er niet veel vragen werden gesteld bij de indiensttreding en het derhalve ook veel ongure sujetten aantrok. Het handgeld werd vaak vooraf betaald, dus die mannen hadden veel geld om uit te geven. Johannes Hubertus werd op 14 Augustus 1867 ingescheept. Hij diende bij verschillende Infanterie bataljons op Bali, Celebes, Java en Sumatra. Hij vocht mee tijdens de Atjeh oorlog en kreeg hiervoor een medaille. Hij diende ook bij de stad Bangka op het eiland [[Billitong]] (''Belitueng'') bij Sumatra, hier had hij vooral Bentengdienst (kazernedienst). Op 24 December 1882 verliet hij de dienst als sergeant, met een pensioen van Fl. 300 per jaar.<ref>Nationaal Archief Militairen KNIL, Nummer toegang: 2.10.50, inventarisnummer: 159, stamboeknummer Indie: 59498</ref> Hij trad in het huwelijk met Antje Jansen. [[Afbeelding:Johannes Hubertus Gerards en Antje Janssen 14-11-1883.jpg|thumb|Johannes Hubertus Gerards en Antje Janssen 14-11-1883]]

Deze Harderwijkse kasteleinsdochter werd op 19 April 1866 geboren. Zij traden op 14 November 1883 te [[Harderwijk]] in het huwelijk. Volgens de geboorte-inschrijving van zijn dochter was hij in 1884 "koffijhuishouder" (herbergier) te Harderwijk. Na de geboorte van hun eerste twee kinderen trokken ze naar Tegelen. Hier woonde een halfbroer van Johannes Hubertus. Vervolgens ging het naar Waubach. Van 1889 tot 1903 was hij hier werkzaam als veldwachter. Hij werkte vanaf januari 1889 als gemeente veldwachter in Waubach voor een bezoldiging van Fl. 250 per jaar. De huur van het huis (eigendom van pastoor) waar zij gingen wonen bedroeg Fl. 50 per jaar. Een latere aanvraag om Rijksveldwachter te worden werd afgewezen deels door een veroordeling wegens insubordinatie in 1871 in Indië<ref>Nationaal Archief, Oost-Indisch boek Onderofficieren en minderen, folio:13143</ref>. Hiervoor zat hij 6 maanden in de gevangenis. En deels door een veroordeling wegens mishandeling in Zwolle 1886 (Boete Fl. 12,-). Hij werd in 1903 na klachten over het uitoefenen van een niet toegestane nevenfunctie ontslagen. Hij was oproeper bij verschillende openbare verkopingen geweest.

Deze Harderwijkse kasteleinsdochter werd op 19 April 1866 geboren. Zij traden op 14 November 1883 te [[Harderwijk]] in het huwelijk. Volgens de geboorte-inschrijving van zijn dochter was hij in 1884 "koffijhuishouder" (herbergier) te Harderwijk<ref>BS Harderwijk, archief 207, inventaris­num­mer 4459.03, Geboorteregister, aktenummer 209</ref>. Na de geboorte van hun eerste twee kinderen trokken ze naar Tegelen. Hier woonde een halfbroer van Johannes Hubertus. Vervolgens ging het naar Waubach. Van 1889 tot 1903 was hij hier werkzaam als veldwachter. Hij werkte vanaf januari 1889 als gemeente veldwachter in Waubach voor een bezoldiging van Fl. 250 per jaar. De huur van het huis (eigendom van pastoor) waar zij gingen wonen bedroeg Fl. 50 per jaar. Een latere aanvraag om Rijksveldwachter te worden werd afgewezen deels door een veroordeling wegens insubordinatie in 1871 in Indië<ref>Nationaal Archief, Oost-Indisch boek Onderofficieren en minderen, folio:13143</ref>. Hiervoor zat hij 6 maanden in de gevangenis. En deels door een veroordeling wegens mishandeling in Zwolle 1886 (Boete Fl. 12,-). Hij werd in 1903 na klachten over het uitoefenen van een niet toegestane nevenfunctie ontslagen. Hij was oproeper bij verschillende openbare verkopingen geweest.

In de registers van Schutterij Sint Joseph uit Waubach staat dat veldwachter Jan Gerards in 1890 een van de ereleden was. Hiervoor betaalde hij in Oktober per jaar de somma van Fl 0.60<ref> Jubileumboek, 100 jaar schuttersleven te Waubach/Groenstraat, Hein Goossens, pag.23</ref>. Hij bedankt in 1903 tevens als ongewapend schutter bij de schutterij. Dit is wel het begin van de betrokkenheid tussen de familie Gerards en de schutterij St.Joseph. Een betrokkenheid die tot op de dag van vandaag bestaat. De eerste Gerards van deze tak die naar het zuiden kwam.

In de registers van Schutterij Sint Joseph uit Waubach staat dat veldwachter Jan Gerards in 1890 een van de ereleden was. Hiervoor betaalde hij in Oktober per jaar de somma van Fl 0.60<ref> Jubileumboek, 100 jaar schuttersleven te Waubach/Groenstraat, Hein Goossens, pag.23</ref>. Hij bedankt in 1903 tevens als ongewapend schutter bij de schutterij. Dit is wel het begin van de betrokkenheid tussen de familie Gerards en de schutterij St.Joseph. Een betrokkenheid die tot op de dag van vandaag bestaat. De eerste Gerards van deze tak die naar het zuiden kwam.