860
bewerkingen
Wijzigingen
Uit Genealogie Limburg Wiki
César Constantin François van Hoensbroeck (bekijk bron)
Versie van 8 sep 2012 22:47
, 8 sep 2012 22:47→Externe link
'''César Constantin François graaf van Hoensbroeck''' (Frans: '''de Hoensbroeck''' of '''Hoensbroech''') (28 augustus 1724 - 3 juni 1792) was de laatste Prins-bisschop van het [[Prinsbisdom Luik]]. Hij was een neef van [[Philippus Rijksgraaf van en tot Hoensbroeck|Philippus Damianus Rijksgraaf van en tot Hoensbroeck]], de dertiende en voorlaatste bisschop van het eerste [[bisdom Roermond]].
Cesar Constantijn Frans [[van Hoensbroeck]] was de zoon van [[Ulrich Anton van Hoensbroeck|Ulrich Anton graaf van Hoensbroeck]] en Anna, Gravin van Nesselrode van Elneshoven. Hij was een nazaat van Goddart Hoen, Heer van Hoensbroeck, van wie de tak Van Hoensbroeck-Geul stamde, waaruit weer de takken Van Hoensbroeck-Oost (bij Eijsden) en Van Hoensbroeck-Overbach (Rijnland) voortkwamen.
Hij studeerde te Heidelberg en werd kanunnik-scholarch te Aken en kanselier (eerste minister)van prins Charles d'Oultremont. Hij was sinds 1751 kanunnik van het [[kapittel]] van Luik en 1764 tot 1771 was hij [[kanselier]] (eerste minister) van het prinsbisdom. Vanaf 15 augustus 1784 was hij prins-bisschop van Luik. Anders dan zijn voorganger, Franciscus Karel de Velbrück, was Van Hoensbroeck een tegenstander van de Verlichting en het ''febronianisme'' <ref> leer van Johan Nicolaas von Hontheim (1701-90) uit Trier, die de autoriteit van de paus wilde afzwakken en een hereniging met het Lutheranisme nastreefde via zijn boek ''De Statu Ecclesiae et de Legitima Potestate Romani Pontificis'', verschenen 1762 onder de schuilnaam Justinus Febronius. </ref>.
Bisschop Van Hoensbroeck bestreed de Verlichting en het ''febronianisme'' dermate, dat in 1789 een revolte uitbrak toen de revolutionaire geest uit Frankrijk overwaaide naar Luik. Van Hoensbroeck werd door het volk uit zijn paleis te Seraing gevoerd naar het stadhuis van Luik. Hij ontvluchtte op 13 september 1790 naar Trier en werd door de revolutionairen afgezet verklaard, maar werd in 1791 met de steun van keizer Leopold II op de troon hersteld. Hij voerde een harde repressie.
Constantijn van Hoensbroeck overleed op 67-jarige leeftijd, op 3 juni 1792 in Luik.
==Zie ook==
*[[Van Hoensbroeck]]
==Noot==
<references/>
==Bronnen==
*Welschen, A.J.: 'Het geslacht ''Van Hoensbroeck'' ' [Genealogisch-historische dataverzameling], 2004.
*''Grote Winkler Prins encyclopedie'' in 26 delen. Amsterdam, Elsevier, 1991.
*Goessen, J. ''Limburgse kerkgeschiedenis'', Maastricht, Schatkamernieuws Slevrouwe, 1990.
[[Categorie: Prinsbisdom Luik]]
[[Categorie: Persoon|H]]
[[category: Adellijk geslacht|H]]
Cesar Constantijn Frans [[van Hoensbroeck]] was de zoon van [[Ulrich Anton van Hoensbroeck|Ulrich Anton graaf van Hoensbroeck]] en Anna, Gravin van Nesselrode van Elneshoven. Hij was een nazaat van Goddart Hoen, Heer van Hoensbroeck, van wie de tak Van Hoensbroeck-Geul stamde, waaruit weer de takken Van Hoensbroeck-Oost (bij Eijsden) en Van Hoensbroeck-Overbach (Rijnland) voortkwamen.
Hij studeerde te Heidelberg en werd kanunnik-scholarch te Aken en kanselier (eerste minister)van prins Charles d'Oultremont. Hij was sinds 1751 kanunnik van het [[kapittel]] van Luik en 1764 tot 1771 was hij [[kanselier]] (eerste minister) van het prinsbisdom. Vanaf 15 augustus 1784 was hij prins-bisschop van Luik. Anders dan zijn voorganger, Franciscus Karel de Velbrück, was Van Hoensbroeck een tegenstander van de Verlichting en het ''febronianisme'' <ref> leer van Johan Nicolaas von Hontheim (1701-90) uit Trier, die de autoriteit van de paus wilde afzwakken en een hereniging met het Lutheranisme nastreefde via zijn boek ''De Statu Ecclesiae et de Legitima Potestate Romani Pontificis'', verschenen 1762 onder de schuilnaam Justinus Febronius. </ref>.
Bisschop Van Hoensbroeck bestreed de Verlichting en het ''febronianisme'' dermate, dat in 1789 een revolte uitbrak toen de revolutionaire geest uit Frankrijk overwaaide naar Luik. Van Hoensbroeck werd door het volk uit zijn paleis te Seraing gevoerd naar het stadhuis van Luik. Hij ontvluchtte op 13 september 1790 naar Trier en werd door de revolutionairen afgezet verklaard, maar werd in 1791 met de steun van keizer Leopold II op de troon hersteld. Hij voerde een harde repressie.
Constantijn van Hoensbroeck overleed op 67-jarige leeftijd, op 3 juni 1792 in Luik.
==Zie ook==
*[[Van Hoensbroeck]]
==Noot==
<references/>
==Bronnen==
*Welschen, A.J.: 'Het geslacht ''Van Hoensbroeck'' ' [Genealogisch-historische dataverzameling], 2004.
*''Grote Winkler Prins encyclopedie'' in 26 delen. Amsterdam, Elsevier, 1991.
*Goessen, J. ''Limburgse kerkgeschiedenis'', Maastricht, Schatkamernieuws Slevrouwe, 1990.
[[Categorie: Prinsbisdom Luik]]
[[Categorie: Persoon|H]]
[[category: Adellijk geslacht|H]]
