Susteren

Uit Genealogie Limburg Wiki
Wapen van Susteren

Susteren (Limburgs: Zöstere) is een stad en voormalige gemeente in de provincie Limburg (Nederland). In 1982 werd de gemeente Nieuwstadt bij Susteren gevoegd, en in 2003 fuseerde Susteren met Echt tot de gemeente Echt-Susteren. Susteren heeft een oppervlakte van ongeveer 28,34 km² en ligt op het smalste deel van Nederland. Het telde op 1 januari 2011 7.419 inwoners.

Naam

De naam is afkomstig van het riviertje Suster. Deze uitgang -en in een plaatsnaam vinden ook bij bijvoorbeeld Swalmen, gelegen aan de rivier de Swalm.

Geschiedenis

De oudste archeologische vondsten in Susteren dateren uit de prehistorie. Zo is gebleken dat in de wijk "In de Mehre" een nederzetting uit de IJzertijd moet zijn geweest. Die werd mogelijk voorafgegaan door bewoning tijdens de Bronstijd. Uit de Romeinse periode (na het begin van de jaartelling) zijn in Susteren en omgeving diverse vondsten gedaan. In de jaren vijftig van de 20e eeuw is aan de noordzijde van de middeleeuwse kern van Susteren een Romeins grafveld gevonden, dat hier mogelijk bijhoorde. Ook elders zijn in Susteren archeologische sporen gevonden. Mogelijk maakte het in de achtste eeuw door Pepijn aan Willibrord geschonken landgoed deel uit van een Romeinse villa. Sporen uit de 5e en 6e eeuw ontbreken echter nog in deze regio. Op 2 maart 714 of 715 schenken Hofmeier Pippijn (de Middelste) en zijn vrouw Plectrudis aan bisschop Willibrord de kerk en het klooster van Susteren. De huidige Sint-Amelbergabasiliek gaat terug op de latere romaanse kerk van deze abdij. Het klooster, dat tot grote bloei was gekomen zou in 882 geteisterd zijn door de Noormannen. Vervolgens schonk keizer Arnulf het klooster aan de monnik Sigismund van de abdij in Prümm, Duitsland, die het omstreeks 900 geheel liet herbouwen en het voor vrouwen bestemde. In 900 werd koning Zwentibold hier begraven. Op het einde van de 12e eeuw werd het een stift voor adellijke vrouwen. Ook onder de resten van deze middeleeuwse abdij werden sporen van eerdere bewoning gevonden: uit de IJzertijd en Romeinse tijd. Op 22 september 1739 woedde een grote brand, die honderd en tien woningen verwoestte. In 1789 werd de parochiekerk van Susteren door brand verwoest en werd de stifskerk tevens parochiekerk. Toen ten tijde van de Franse revolutie de stiften werden opgeheven bleef de oude oude stiftskerk uitsluitend parochiekerk. In 2007 is de Amelbergakerk door paus Benedictus XVI tot basiliek verheven.

Sint-Amelbergabasiliek of Sint Salvator

De schepenen van Susteren komen voor het eerst voor op 14 september 1260. Susteren verkreeg al in 1276 stadsrechten door Reinoud I van Gelre.

De oudste akte van de schepenbank is van 29 december 1312.

Tot 1801 was Susteren hoofdplaats van het Landdekenaat Susteren.

Mede door het aangelegde spoorrangeerterrein vestigde zich veel spoorwegpersoneel in Susteren, waarvoor een nieuwe woonwijk tussen de oude kern en de spoorweg gesticht werd. In de nieuwe woonwijk, die naam Mariaveld kreeg, werden nieuwe wegen aangelegd en verrees in kort tijdsbestek ook een kerk, een klooster, twee scholen. Het inwonertal van Susteren, dat in 1910 slechts 2365 bedroeg, was in 1930 al uitgegroeid tot 4133. In de Tweede Wereldoorlog werd het vergrote station van Susteren uit 1862 grotendeels verwoest, deels weer opgebouwd en tenslotte gesloopt in 1981.

Archieven

De Doopregisters beginnen in 1633, de Huwelijksregisters in 1634 en de Overlijdensregisters in 1698 (parochie H. Amelberga). Zie verder deze link DTB-registers en Burgerlijke Stand.

Susteren