Kasteel Horn

Uit Genealogie Limburg Wiki
De printervriendelijke versie wordt niet langer ondersteund en kan weergavefouten bevatten. Werk uw browserbladwijzers bij en gebruik de gewone afdrukfunctie van de browser.

Tekst in eerste versie bewerkt naar een gelijknamig artikel in de Nederlandse Wikipedia

Het kasteel te Horn.
Het kasteel te Horn rond 1738 door Jan de Beyer.

Het Kasteel Horn te Horn is een van de oudste, nog intact zijnde middeleeuwse ringmuurburchten in Nederland.

Ligging

De burcht is gebouwd op een natuurlijke verhoging aan de Maas in Midden-Limburg. De naam Horn, en haar alternatieve spellingen Horne, Hurnen en Hornin, stammen af van het Germaanse Hornjôn, wat "heuvel of hoek in een moerassig land" betekent. De Maas was de natuurlijke scheiding tussen Horn en het nabijgelegen Roermond; in 1342 werd de Maas echter verder oostwaarts verlegd, richting Roermond, waardoor het kasteel Horn meer afhankelijk werd van een eigen slotgracht als verdedigingsmechanisme. Tegenwoordig ligt het Kasteel Horn aan de rand van het dorp Horn, onderdeel van de gemeente Leudal.

Geschiedenis

Het kasteel dateert vermoedelijk al uit de 10e of 11e eeuw, en was oorspronkelijk in handen van zogenaamde roofridders, die inkomen verkregen door tolheffing op verkeer op de drukbevaren Maas. De oudst vermelde heerser van het gebied rondom het dorp Horn is Engelbert van Horn, zoon van Dirk van Horn. Het kasteel wordt voor het eerst vermeld in een brief uit 1243 waarin wordt vermeld dat Willem, Heer van Horn en Altena, het kasteel en het nabijgelegen dorp in leen heeft gekregen van de graaf van Loon.

In 1789 werd het kasteel verkocht aan de familie Magnée, oorspronkelijk uit Luik afkomstig. Deze familie beheert het kasteel tot vandaag de dag en zij bewoont ook het kasteel.

Het kasteel van Horn met links de St.-Martinuskerk

Kasteel Nijenborgh

Toen Jacob I van Horn in 1450 als eerste de titel van graaf kreeg, liet hij in Weert een nieuw kasteel bouwen, de Nijenborgh (nieuwe burcht), dat het nieuwe bestuurscentrum werd. Dit kasteel is altijd bewoond geweest door de graven van Horne, tot het in de Spaanse Successieoorlog in 1702 werd verwoest. Tegenwoordig staat alleen nog de toegangspoort en een paar stukken muur overeind. Er staat nu een herenhuis op het eiland waar ooit het kasteel gestaan heeft.

De beroemdste graaf van Horne was Filips van Montmorency (1524-1568), een prominente edele en krijgsman in de Zuidelijke Nederlanden vlak voor het begin van de Tachtigjarige Oorlog (zie voor zijn levensloop het afzonderlijke artikel). Deze graaf Filips II werd in 1568, samen met de graaf Egmont op de Grote Markt van Brussel onthoofd, wat het startsein zou worden voor de Nederlandse Opstand tegen de Spaanse overheersers van de Nederlanden. Na die terechtstelling en bij gebrek aan een mannelijke erfgenaam kwam Horn terug in een personele unie met het prinsbisdom Luik. Het werd namens de prins-bisschop bestuurd door de hoogdrossaart. Het had een statenvergadering, bestaande uit de bezitters van de heerlijkheden en afgevaardigden van de schepenbanken van Haelen, Neer, Roggel en Heythuysen. In 1795 werd het staatje door de Franse republiek geannexeerd en opgenomen in het departement van de Nedermaas.