Spekholzerheide

Uit Genealogie Limburg Wiki
De printervriendelijke versie wordt niet langer ondersteund en kan weergavefouten bevatten. Werk uw browserbladwijzers bij en gebruik de gewone afdrukfunctie van de browser.

Spekholzerheide (Limburgs: Sjpekhei) is een voormalig dorp ten westen van Kerkrade en ligt in die gemeente Kerkrade.

Naam

De spelling is achtereenvolgens in 1108 Specholz, ca. 1170-1180 Specholtz, 1212 Spekholt, 1883 Spekholtserheide, 1903 Spekholzerheide. Stamt van het Middelnederlandse spechout, ‘zacht hout, spint’.

Geschiedenis

In de Romeinse tijd stond hier een landhuis.

In 1840 waren er 73 huizen met 353 inwoners.

De steenkolenmijn Willem-Sophia was hier (1902-1970), gelegen rechts boven de wijk Gracht, aan de Duitse grens.


Willem-Sophia Mijn Geschiedenis en Gegevens

Willem-Sophia (1902 -1970) Productie 22.678.000 ton. Locatie van de mijn: Spekholzerheide, Kerkrade. Aantal schachten: 5

De concessies Willem en Sophia werden in 1860 en 1861 toegekend door regering van premier Thorbecke aan de Nederlandse Bergwerkvereniging in Den Haag. De Bergwerkvereniging ging bankroet in 1881, daar ze er niet in slaagde een schacht aan te leggen in de moeilijke en erg natte bodem van de concessies. In het jaar 1898 werd de concessie verkocht aan een Belgische firma genaamd: Société Anonymes des Charbonnages Néérlandais Willem et Sophia. Gebruik makend van de bevriesmethode (uitgevonden door Poetsch) voor het delven van schachten in de natte bodem, slaagde deze onderneming erin om in vrij korte tijd 2 schachten aan te leggen in het dorp Spekholzerheide bij Kerkrade. In 1902 kwam de mijn, genaamd Willem-Sophia in productie. In 1950 werd de Duitse concessie Melanie toegevoegd. De mijn produceeerde kolen voor huishoudelijk gebruik. De Willem-Sophia was een van de kleinere Zuid-Limburgse kolenmijnen. De mijn werd gesloten in 1970.

De steenberg van de Willem-Sophia heeft jarenlang intern gebrand. De steenberg werd vroeger ook gebruikt om slakken uit de ovens van de mijn te dumpen. Hierdoor is het koolhoudende afval gaan branden. De steenberg is na de sluiting van de mijn afgegraven. Het gebakken materiaal (rood van kleur) werd gemalen en gezeefd, en verkocht, voor gebruik in de wegenbouw, voor de aanleg van wandel- en fietspaden etc. (WiSo-split). Zwart materiaal (dat nog kool bevatte), werd gewassen. De herwonnen kool werd in kolencentrales gebruikt.

Extren links naar de Kolenmijn