Brontekst bekijken van Godfried Huyn van Geleen

'''Godfried Huyn van Geleen''' (circa 1598 - Maastricht, 1657), ''Gotfried Huyn van Ghelene'', zoon van '''Arnold III Huyn van Geleen''' en Margaretha van Bocholz. Hij was een keizerlijk veldmaarschalk en van 1638 tot 1657 was hij landcommandeur van de landcommanderij Alden Biesen.<ref>De landcommanderie Alden Biesen is gelegen in het Belgisch-Limburgse Rijkhoven, huidige deelgemeente van Bilzen. Deze landcommandeur stond aan het hoofd van twaalf commanderijen verspreid over een gebied, in delen overeenkomend met het huidige Belgisch-Limburg en Nederlands Limburg, Vlaams-Brabant, het Nederlandse Noord-Brabant en de Duitse deelstaat Noord-Rijnland-Westfalen.</ref>

==Leven==
Godfried Huyn van Geleen, landcommandeur van Alden Biesen met Ordekruis en commandostaf
Geleen, werd rond 1590 in [[Maastricht]] geboren en werd jong wees. Als verre achterneef van zijn Biesense voorganger en opvoeder [[Edmond Huyn van Amstenrade]] startte hij zijn militaire carrière in 1615 en werd in 1623 lid van de Duitse Orde. Hij werd achtereenvolgens commandeur van Ordingen (1632-1634), stadhouder van de balije Biesen in 1634 en landcommandeur vanaf 1638 tot aan zijn dood in 1657.<br>
Militair muntte hij uit door in de Dertigjarige Oorlog (1618-1648) te promoveren van kapitein tot generaal-veldmaarschalk. Hij streed ook met wisselend succes mee in een aantal beroemde veldslagen.
Alden Biesen kon onder Huyn van Geleens bestuur moeizaam genieten van zijn invloed en aanzien in de hoogste kringen van het Duitse rijk. De balijekas vertoonde een tekort door de hoog oplopende kosten voor de nieuwe gebouwen van Alden Biesen, zoals het kerkgebouw met meubilair, het buitenhof en het poortgebouw. Ook financierde de landcommandeur contrareformatorische orden in het Maas-Rijngebied. Als lid van de Katholieke Liga was Huyn van Geleen in 1634 verantwoordelijk voor het bloedbad van Höxter tijdens de Dertigjarige Oorlog. Daar kwam bij dat vrijgevochten ondergeschikte commandeurs nalieten hun bijdragen, verworven door pachtinkomsten te betalen. Ook de strijd om de commanderij Gemert, die door Staatse troepen en zijn rivaal [[van Hoensbroeck]] ingenomen was, speelde mee.<br>
Toch leverde de landcommandeur Huyn van Geleen ondanks de moeilijke tijden plichtbewust een bijdrage aan de grandeur van de landcommanderij en liet niet na zijn taak ter harte te nemen. Hij bouwde de toegangspoort tot het buitenhof en voltooide de kapel van Alden Biesen. Zijn granieten wapenschild prijkt boven deze poort die uitgeeft op de Maastrichterallee.<br>

==Overlijden en nagedachtenis==
In de landcommanderij Alden Biesen wordt een portret van deze landcommandeur bewaard. Hij verbleef slechts het laatste decennium van zijn leven in Alden Biesen. Lijdend aan jicht overleed hij in 1657 in Aken. Samen met Edmond Huyn van Amstenrade ligt hij onder één grafsteen midden op het koor van de kerk van Alden Biesen begraven.

==Zie ook ==
[[Huyn van Geleen]]

==Noot==
<references/>

==Bronnen==
* T. Beckers, ''Het riddergeslacht Huyn van Amstenrade en Geleen, Stichting beschermd dorpsgezicht Amstenrade'', Geleen 1998
* Dr. P.C. Molhuysen, prof.dr. P.J. Blok en dr. Fr.K.H. Kossmann, ''Nieuw Nederlands Biografisch Woordenboek'', Leiden: Sijthoff 1930 (specifiek artikel door J. Verzijl) 
* Elisaeus Mckenna, ''Het grafelijk geslacht Huyn van Amstenrade en Geleen'', Sittard 1928, 46-53.
* Prof. dr. M.J.H.A. Schrijnemakers en drs. J.J. Corstjens, ''Graaf Godfried Huyn van Geleen (ca. 1596-1657). Keizerlijk Veldmaarschalk en Landcommandeur te Alden Biesen'',  Geleen: Drukkerij Keulers 1993


[[Categorie: Adellijk geslacht|H]]
[[categorie:Persoon|H]]