César Constantin François van Hoensbroeck

Uit Genealogie Limburg Wiki
(Doorverwezen vanaf César van Hoensbroeck)
De printervriendelijke versie wordt niet langer ondersteund en kan weergavefouten bevatten. Werk uw browserbladwijzers bij en gebruik de gewone afdrukfunctie van de browser.

César Constantin François graaf van Hoensbroeck (Frans: de Hoensbroeck of Hoensbroech) (28 augustus 1724 - 3 juni 1792) was de laatste Prins-bisschop van het Prinsbisdom Luik. Hij was een neef van Philippus Damianus Rijksgraaf van en tot Hoensbroeck, de dertiende en voorlaatste bisschop van het eerste bisdom Roermond.

Cesar Constantijn Frans van Hoensbroeck was de zoon van Ulrich Anton graaf van Hoensbroeck en Anna, Gravin van Nesselrode van Elneshoven. Hij was een nazaat van Goddart Hoen, Heer van Hoensbroeck, van wie de tak Van Hoensbroeck-Geul stamde, waaruit weer de takken Van Hoensbroeck-Oost (bij Eijsden) en Van Hoensbroeck-Overbach (Rijnland) voortkwamen.

Hij studeerde te Heidelberg en werd kanunnik-scholarch te Aken en kanselier (eerste minister)van prins Charles d'Oultremont. Hij was sinds 1751 kanunnik van het kapittel van Luik en 1764 tot 1771 was hij kanselier (eerste minister) van het prinsbisdom. Vanaf 15 augustus 1784 was hij prins-bisschop van Luik. Anders dan zijn voorganger, Franciscus Karel de Velbrück, was Van Hoensbroeck een tegenstander van de Verlichting en het febronianisme [1]. Bisschop Van Hoensbroeck bestreed de Verlichting en het febronianisme dermate, dat in 1789 een revolte uitbrak toen de revolutionaire geest uit Frankrijk overwaaide naar Luik. Van Hoensbroeck werd door het volk uit zijn paleis te Seraing gevoerd naar het stadhuis van Luik. Hij ontvluchtte op 13 september 1790 naar Trier en werd door de revolutionairen afgezet verklaard, maar werd in 1791 met de steun van keizer Leopold II op de troon hersteld. Hij voerde een harde repressie.

Constantijn van Hoensbroeck overleed op 67-jarige leeftijd, op 3 juni 1792 in Luik.

Zie ook

Noot

  1. leer van Johan Nicolaas von Hontheim (1701-90) uit Trier, die de autoriteit van de paus wilde afzwakken en een hereniging met het Lutheranisme nastreefde via zijn boek De Statu Ecclesiae et de Legitima Potestate Romani Pontificis, verschenen 1762 onder de schuilnaam Justinus Febronius.

Bronnen

  • Welschen, A.J.: 'Het geslacht Van Hoensbroeck ' [Genealogisch-historische dataverzameling], 2004.
  • Grote Winkler Prins encyclopedie in 26 delen. Amsterdam, Elsevier, 1991.
  • Goessen, J. Limburgse kerkgeschiedenis, Maastricht, Schatkamernieuws Slevrouwe, 1990.