Banne

Een banne (ook wel ban genoemd) was vroeger de term voor een rechtsgebied. Een banne stond onder de rechtspraak van een rechter. Bannen werden gemarkeerd door banpalen.

Iemand die verbannen werd, mocht zich niet meer binnen de banne begeven. Hij was dan uit de gemeenschap verwijderd. Het woord bandiet betekent eigenlijk ‘iemand die verbannen is’.

Het woord is nog terug te vinden in plaatsnamen als Banne Buiksloot en Vrijenban en in het woord 'bandijk'. Vroeger sprak men van de Ban(ne) van Westzaan, Assendelft enz. Een bandijk is een rivierdijk die hoog genoeg is om de hoogst voorkomende waterstanden tegen te houden. Met deze term werd aangegeven dat de dijk in kwestie gerechtelijk geschouwd werd.